“En hoe was het?” – een terugblik op mijn PCT

“En… hoe was het?” Weer diezelfde vraag -denk ik- en nog steeds heb ik geen passend antwoord.

Sinds ik 5 weken terug ben van mijn 3 maanden durende wandelavontuur op de Pacific Crest Trail heb ik deze vraag tientallen keren gekregen. Nog altijd kom ik eigenlijk niet verder dan “Ja leuk” en “waanzinnig mooi!”

oktober 26, 2022
Chapter.you

Want hoe leg ik uit hoe 3 maanden hiken door de wildernis van Amerika voor mij is geweest en wat het voor mij betekent heeft?

Hoe breng ik de intense blijdschap over die ik voelde omdat ik op de trail was zonder daarbij tekort te doen aan het verdriet dat ik voelde door de heimwee naar al het moois dat thuis op me wachtte?
Hoe vertel ik over de angsten (hallo rivercrossings) zonder daarbij het immense (zelf)vertrouwen dat het mij gaf teniet te doen?
Hoe vertel ik over de dankbaarheid voor alle prachtige mensen die ik heb mogen ontmoeten zonder daarbij iets te vertellen over de kracht van alleen wandelen en zijn?
Hoe leg ik uit dat ik regelmatig de bergen vervloekte wanneer ik ze beklom terwijl ze me tegelijkertijd het grootste empowerment gevoel en de mooiste uitzichten gaven?
Hoe vertel ik over de paniek die ik voelde net voordat ik geëvacueerd werd voor een bosbrand zonder daarbij te vermelden hoe veilig ik me de rest van de trail voelde?
Hoe laat ik zien hoe waanzinnig mooi de natuur was als ik het zelf maar amper kan geloven wanneer ik foto’s terugkijk?
Hoe verklaar ik dat ik aan de ene kant niets liever wilde dan voor altijd op de trail blijven en tegelijkertijd elke uitweg wist en het de meeste dagen een strijd was om op de trail te blijven? En hoe leg ik uit dat dit tegelijkertijd het mooiste als het zwaarste is dat ik ooit gedaan heb?

Dan moet ik uitleggen dat juist deze rugzak aan emoties deze reis zo bijzonder maakte. Dat het me het gevoel gaf dat ik echt leefde. Me verliefd op het leven maakte. Dat zonder dalen de pieken nooit zo mooi zouden zijn en dat ze zelfs perfect naast elkaar in hetzelfde moment kunnen bestaan.

En dat kan ik niet uitleggen, dat kan ik alleen maar voelen en ervaren. En precies dat maakt avontuur avontuur voor mij😊

IMG_1248

Chapter You

Wanneer je wandelen en het buiten leven combineert met persoonlijke ontwikkeling ontstaat er een magische combi die jou dichter bij jezelf en jouw dromen brengt. Wandelen zorgt er namelijk voor dat je van je hoofd naar je lijf zakt, beter naar je intuïtie leert luisteren en het vergroot je zelfvertrouwen. Vanuit hier ontstaat de energie, creativiteit en ruimte om te ontdekken wie je bent, wat je wilt en waar je echt gelukkig van wordt. Het is tijd voor jou, tijd voor Chapter You!

Meer over Chapter You

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer artikelen

Instagram @chapter.you
Dit foutbericht is alleen zichtbaar voor de WordPress admins
Er is een probleem met je Instagram feed.