Ik ben dus Sylvia, 28 jaar en in woon in Etten-Leur. Hoewel ik als kind wel vaak buiten speelde, was ik niet echt typisch een buiten kind. Ik sportte bijvoorbeeld altijd in de sporthal en we gingen ook niet op vakantie naar de natuur. Maar ondanks dat ik als kind niet super vaak buiten was, ben ik dat nu wel. Eigenlijk ben ik bijna elke dag buiten actief, al is het maar voor een rondje in het bos met onze hond Bruno. Het is heerlijk om daar te wandelen, maar nog liever ga ik naar de bergen! We proberen daarom minimaal 3 actieve vakanties per jaar te plannen. Sommige wat korter en soms wat langer. Daarnaast gaan we ook nog regelmatig een dagje of weekendje weg waarbij we verschillende activiteiten in de natuur plannen.
In de huidige maatschappij gaat alles ontzettend snel. Wij zijn met zijn allen heel goed in doorrazen en meegaan met de waan van de dag. De schermtijden op je telefoon lopen hoog op en zo ben je altijd verbonden met de buitenwereld. Wanneer we de natuur in gaan is dat vaak niet het geval. Het liefst ga ik ook naar een plek waar het bereik slecht is en er geen WiFi is. Op deze manier ben je echt alleen met de natuur en helemaal afgesloten van de buitenwereld. Je hoeft je niet druk te maken om welke Instagram post je nu weer moet schrijven, of dat je schoenen wel matchen bij je tas. Alle dingen die in onze snelle westerse wereld belangrijk lijken vervagen voor mij helemaal als ik in de natuur ben. Het gaat echt terug naar de basis; voldoende eten, drinken en slapen en genieten van het gezelschap om je heen. Daarnaast vind ik het heerlijk om mezelf fysiek uit te dagen. Een moeilijke hike, klimmen op een mooie rots of een toffe mountainbike route. Door mezelf flink in te spannen zorg ik juist voor ontspanning. En het is altijd fijn als je jezelf hebt overwonnen op moeilijke uitdagingen.
Neem bijvoorbeeld toen wij in de zomer van 2018 flink aan het trainen waren voor onze beklimming van de Kilimanjaro. Een van de voorbereidingen was een huttentocht in Oostenrijk van 5 dagen. De weersverwachtingen waren voor deze week niet al te best, maar we besloten toch te gaan. Op de 2e dag hadden we in de ochtend goed weer en hebben we heerlijk gelopen. We besloten voor deze dag dat we 2 etappes in 1 keer wilde lopen en dus een hut wilde overslaan. Veel mensen slaan deze hut over, dus we wisten dat het goed mogelijk was. Toen we halverwege de overgeslagen hut en onze eindbestemming waren hoorden we het rommelen in de verte. Onweer op komst! We hadden net 2 happen van ons broodje op, maar besloten dat we zo snel mogelijk van de onweer vandaan moesten komen. De onweer was nog een stuk achter ons, maar we moesten ook nog zo’n 200 hoogtemeters maken, richting een kam met een ijzeren kruis en wat staalkabels. Dan moet je een moeilijke keuze maken. Blijven we in het dal en lopen we terug naar de overgeslagen hut (en dus naar het onweer) of gaan we door naar de volgende hut en klimmen we omhoog (wel van het onweer vandaan). We besloten het laatste.
Met onze volle tassen en zonder lunch gingen we dus op pad om zo snel en veilig mogelijk de kam over te lopen. Ik had wel vaker een lastig of zwaar moment tijdens een hike. Maar nog niet op dit niveau. Ik had me nog nooit zo fysiek ingespannen en nog nooit zo hard doorgebikkeld. Als je vooraf tegen mij zou hebben gezegd dat ik met enkel een klein ontbijt op meer dan 7 uur zou wandelen, waarvan 1 ½ uur ook op 100% volle inspanning en hartslag, zou ik je voor gek verklaren. En ik zou al helemaal denken dat ik daar niet toe in staat ben. Maar het blijkt dat je altijd meer kunt dan je denkt. Want achteraf gezien ging het eigenlijk heel goed. Ja het was zwaar, maar we hebben goed vol kunnen houden en hebben door middel van een goede focus een veilige klim gemaakt. Het heeft me mentaal veel geleerd. Ik weet hoe ik moet volhouden en ik weet dat ik kan doorzetten als het moet.
“Ik weet hoe ik moet volhouden en ik weet dat ik kan doorzetten als het moet”
De les die ik hieruit heb gehaald is dan ook niet opgeven en doorzetten! Maar ook goed naar je lichaam luisteren. Ondanks dat we heel hard moesten lopen, moesten we ook onze energie goed doseren. En daarnaast is het belangrijk om goed te blijven focussen en je niet af te laten leiden van het doel, of juist overhaaste beslissingen te gaan maken. Dit zijn allemaal mooie lessen die je in het dagelijks leven ook kunt gebruiken. Omdat je in de bergen echter weinig afleiding hebt, is het makkelijker om die focus te behouden. Weer terug in het dagelijkse leven zijn er allerlei manieren waarop je afgeleid kunt raken, een appje, de was die nog gedaan moet worden, of dat vervelende gesprek met je collega. Je kunt met je gedachten door zo veel dingen afgeleid raken. Het is dan nóg moeilijker om goed te focussen op je doel. Het is dan fijn om deze lessen uit de natuur mee te nemen.
Lessen die ik geleerd heb houd ik vast door regelmatig de natuur weer op te zoeken. We plannen vaak uitjes of vakanties naar plekken in de natuur waar we actief kunnen zijn. Bijvoorbeeld de bergen, de Ardennen of de meren van Zweden. En ook in het dagelijks leven probeer ik zo veel mogelijk actief te zijn en me even los te koppelen van de snelheid waarin de wereld doorgaat. Door te wandelen in het bos of door training bij de crossfit box. Ook zijn we wekelijks in de klimhal te vinden. Dat zijn voor mij echt momenten van ontspanning, omdat ik dan nergens anders over hoef na te denken dan de sport waar ik mee bezig ben. Ook hierbij is het altijd weer belangrijk om naar je lichaam te luisteren zodat je niet je grenzen over gaat, dat kunnen we dan ook in de bergen weer toepassen. Zo versterkt dat elkaar en blijven we natuurlijk getraind voor de echt actieve vakanties.
Mijn tips om vaker (bewust) de natuur in te gaan? Probeer als je de natuur in gaat je ook echt af te sluiten. Zet je telefoon op stil of juist helemaal uit. Maak foto’s of filmpjes als je wilt, maar probeer vooral niet de druk te voelen om alles te moeten delen. Dat laatste heb ik wel een tijdje gehad, maar ik deel nu vooral dingen wanneer ik het zelf graag wil en niet omdat het verwacht wordt. Daarnaast is het soms echt makkelijker om de natuur in te gaan dan je denkt. Zoek het dichtstbijzijnde bos op, of kijk waar je in de buurt van jouw huis een kano kunt huren. Het hoeft niet lang te zijn, al ben je maar een uurtje buiten. Door te beginnen met kleine stappen verwacht je niet gelijk te veel van jezelf. En wil je wel gelijk hele dagen op pad? Doe dat vooral! Bereid je goed voor en ga het avontuur aan. Het kan je zoveel brengen!
Heb jij ook een mooi verhaal voor in deze rubriek? Laat het me weten via ingrid@chapteryou.nl!
