Aan de sterke vrouw die ik bewonder

Aan de vrouw die helemaal zichzelf durft te zijn.
De vrouw die straalt omdat ze doet wat ze leuk vind.
De vrouw die kan huilen en kan schaterlachen.
De vrouw met de waanzinnige uitstraling.
De vrouw die durft te dromen.
De vrouw die, ondanks angsten, het avontuur aangaat.

Ik bewonder jou.
Ik bewonder je kracht en je levenslust.
Ik bewonder je vrouwelijkheid en je zachtheid.
Je kwetsbaarheid en doorzettingsvermogen.
Ik bewonder de rust en de twinkeling in je ogen.

Vroeger was ik vaak jaloers op jou.
Jaloers omdat ik niet was wat jij was en niet had wat jij had.

Inmiddels weet ik dat in iedereen die sterke vrouw zit.
Ook wanneer je haar nu (even) niet voelt.
Of niet meer gelooft dat die sterke vrouw in jou zit.
Omdat je verwijdert bent van haar.
Omdat je te vaak voorbij je grenzen bent gegaan.
Omdat je het geluk van anderen belangrijker vindt dat je eigen geluk
Omdat je je lat te hoog legt en niet ziet waar je nu staat.
Omdat je te weinig nee hebt gezegd.
Of omdat je altijd maar nuttig moet zijn.

Deze vrouw zit niet alleen in jou, die vrouw BEN jij.
Met jouw eigen kwaliteiten, kwetsbaarheden en krachten.
Je hoeft niets (extra’s) te doen.
Je hoeft niets te bereiken.
Je hoeft alleen maar in stilte naar jezelf te luisteren.
Dan zul je een glimp van haar opvangen.
Om die glimp vervolgens uit te breiden naar een gevoel in je buik en uiteindelijk naar een vorm weten.
Een vanzelfsprekendheid dat jij die sterke vrouw bent.

Aan de vrouw die dit nu leest en die sterke vrouw niet voelt.
Laat mij je helpen herinneren aan de sterke vrouw die je bent.
Laat mij je terug brengen naar jezelf.
Naar de plek waar jij anderen inspireert hetzelfde te zijn.
Een sterke vrouw.

Liefs,
Ingrid